Sanat bilinçaltının gizemli dünyasından doğar. Bilinçte tasarlanan düşüncelerin ve estetik algının hislerle işlenerek,
beceriler ile dışa yansıyan özgün bir duygu ifade ediş biçimidir. İnsanın hayat tasvirlerine işlediği, ortaya çıkarması, yarınlara miras bırakması kolay olmayan meşakkatli bir yoldur.
Pekâlâ nedir bu sanat yolu dediğimiz şey? Nedir bu yolu yürünmesini zorlayıcı kılan? Öncelikle şu bilinmelidir ki, sanat yapma isteği yalnızca estetik duygu ve düşüncelerin bilinçte şekillenerek son bulması değil, sanatın yaradılışındaki giz, paylaşmanın o eşsiz hazzını yaşamaktır. Seni kendi benliğine götüren derin bir uykudur. Zihninin karanlığında gezindiğin zifiri bir yol… Bu yolda, kendini bulma telaşında estetik bir kimlik kazanma çabasında en büyük yönlendirici olan etken ailedir.
Toplum Dinamiği
Toplumun temel dinamiğini oluşturan aile yapısını incelediğimizde, ortada yeni oluşan bir insan karakteri varsa, bu zaten en başta aile içindedir. Bir çocuk ruhunu ve bedenini dünyaya gelirken annesinden emanet alır. Belli bir yaşa kadar hayat deneyimlerinin ilkinde yanında ailenin olması düşünsel aile öğretileri kodlarında yer edinmiş kalıplaşmış yargıları barındıran, zihninin karanlığına seni içten içe tüketen bir mum yakar.
Toplumun temel dinamiğini oluşturan aile yapısını incelediğimizde, ortada yeni oluşan bir insan karakteri varsa, bu zaten en başta aile içindedir. Bir çocuk ruhunu ve bedenini dünyaya gelirken annesinden emanet alır. Belli bir yaşa kadar hayat deneyimlerinin ilkinde yanında ailenin olması düşünsel aile öğretileri kodlarında yer edinmiş kalıplaşmış yargıları barındıran, zihninin karanlığına seni içten içe tüketen bir mum yakar. Sanata dair bir şeyler yapmanın uzun vadede bir şey kazandırmayacağı önyargısı, boşa emek harcıyor olmak algısı…
Toplumun Gerçeği
Toplumca gerekli değer görmeyen, göz ardı edilen bir gerçek olması, zihindeki karanlığı bu sağlıksız yargıların aydınlatması ne kadar önünü açabilir ki?
Şehirde kanunun yapamadığını toplum baskısı yapar.
Arthur Conan Doyle
Yürümeye değer olur mu, elindeki sadece bir mumken, git gide eriyorken, bir zaman sonra mutlaka sönecekken… Ruhunda var olan yeteneklerini en iyi şekilde ortaya koyabilme güdüsünü, zihnine ektiğin birikimleri önemli amaçlar uğruna başarıyla önümüze sermen noktasında karanlıkta kalmaktan korkma, yolun sonunu görmeye çalışma, gözlerini aç, uykudan uyan, tüm yargıları ve olumsuz düşünceleri kafanda sustur, mumu üfle ve söndür.
Kendi yolunda yürümeye devam et…
Paletindeki boyalarla renklendir o karanlığı.. Söz biz göreceğiz. Notalarından dökülen ezgilerle çıkar sesini. Söz duyacağız… Ne istiyorsan onu yapmaktan vazgeçme tutkunu ara, onun için savaş, kendi kavramanı yarat!
Aydınlık bir yer arama, ışık her yerde sensin!
Sıla GÖK